توليد زباله

تحقيق توليد زباله
 متشکل از 14 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
 فرایند تولید زباله که خود ناشی از فعالیت انسان شهرنشین مصرف‌کننده است و هر روز نیز او را به مصرف بیشتر ترغیب می‌کنند، جزء لاینفک زندگی شهري است.

امروزه تولید زباله در شهرهای بزرگ مسئله آفرین شده است. بطوری که بطور متوسط هر انسان شهرنشین روزانه نیم کیلوگرم زباله تولید می‌کند و چنانچه جمعیت شهرنشین کشور را سی میلیون نفر تخمین زنیم، روزانه معادل پانزده هزار تن زباله تولید می‌شود که دفع این حجم عظیم زباله، چنانچه بطور اصولی و بهداشتی انجام نشود، معضلات جبران ناپذیر زیست محیطی را بدنبال خواهد داشت.

شهروندان تهرانی روزانه 7 هزار تن زباله که یکبارمصرف ها بخش عمده ای از آن است را تولید کرده و تحویل شهرداری می دهند و سالانه بیش از 64 میلیارد تومان هزینه در کلان شهر تهران از سوی شهرداری صرف جمع آوری زباله ها می شود. در شهر تهران مي توان زباله هاي شهري را به 5 دسته تقسيم كرد:

1- زايدات غذايي( پس مانده هاي غذايي)كه به قسمت فساد پذير زباله ها گفته مي شود.
2- آشغال: به قسمت فساد ناپذير زباله ها مي گويند، آشغالها شامل كاغذ، پلاستيك، قطعات فلزي، شيشه، چوب و موادي از اين قبيل مي‌شود كه مي تواند قابل اشتعال يا غير قابل اشتعال باشد.
3- خاكستر
4- زايدات ناشي از تخريب و ساختمان سازي
5- زايدات ويژه كه شامل مواد حاصل از جاروب كردن خيابان‌ها و معابر، برگ درختان، اجساد حيوانات مرده و موادي كه از وسايل نقليه به جاي مانده است مي‌شود.
ضرورت یک شهر خوب و سالم، آموزش و اطلاع داشتن شهروندان از مقوله شهرنشینی است و در اولین گام پاکیزگی محیط زیست و رعایت قوانین زیست محیطی ضامن اصلی یک شهر پاکیزه است.

امروزه بشر دریافته است که تبعات و پیامدهای خسارت و زیانهایی که به طبیعت وارد می‌کند، بمراتب بیشتر از بهره‌ای است که از آلودن محیط زیست دریافت می‌کند. از این رو، با بکار بستن امکانات عملی و علمی می‌کوشد کمترین زیان را به طبیعت وارد آورد.

ایرانیان از شمار نخستین ملت هایی در جهان بوده اند که به وضع قوانین زیست محیطی همت گماشته اند. این قوانین نه از جانب حکومت ها بلکه از سوی مردمانی با فرهنگ غنی وضع می شد که به اهمیت حفظ محیط زیست کاملا آگاه بودند و به پاسداری از منابع طبیعی ایمان و اعتقاد از سر آگاهی داشتند؛ به طوری که حکومت ها نیز مجبور بودند برای بقا، خود را با خواست و باورهای مردم هماهنگ سازند و به آن ها احترام بگذارند.